Miedziowanie jako proces galwanizacji

Miedziownie to pokrywanie przedmiotów warstwą miedzi. Miedź to czerwony metal o symbolu chemicznym Cu. Dobrze przewodzi ciepło i prąd. Właśnie dlatego znajduje zastosowanie szczególnie w przemyśle maszynowym i elektrotechnicznym. Z uwagi na ten walor miedzią pokrywa się róże części mechaniczne. Dobrze to chroni przed nawęglaniem podczas działania ciepła. Miedź niestety szybko się utlenia pod wpływem działania dwutlenku węgla. W efekcie na zewnętrznych powłokach pojawia się nieestetyczny, zielony nalot zwany patyną. Natomiast tam, gdzie natężenie CO2 jest szczególnie duże, powstaje czarny nalot – siarczek miedzi. Z uwagi na tę niedogodność miedziowanie nie daje już tak dobrych efektów wizualnych. Miedzianie świeczniki i inne domowe antyki stracą szybko na wyglądzie. Nie oznacza to jednak, że miedziowania nie wykonuje się w celach dekoracyjnych. Wcześniej wykonuje się jednak zabieg pasywowania. Dzięki pokryciu specjalną warstewką przedmiot chroniony jest przed utlenianiem i ciemnieniem. Jeśli oba procesy zastosuje się prawidłowo to efekty wizualne są bardzo piękne. Miedziowane przedmioty nadają się do antycznych wnętrz i dobrze czują się w towarzystwie ciężkich, zabytkowych mebli. Miedziowanie jednak najbardziej sprawdza się jako materiał podkładowy pod inne metale, zapewniając dobrą przyczepność całych warstw. Miedź kładzie się pod nikiel, cynę i srebro.

Both comments and pings are currently closed.

Comments are closed.