Powłoki galwaniczne istotne w procesie galwanizacji posiadają metale osadzane elektrolitycznie mają strukturę bardzo krystaliczną a postać zewnętrzna otrzymanych powłok zależy głównie od szybkości wzrostu kryształów i tworzenia nowych zarodków jeśli można to tak nazwać. Głównymi czynnikami wpływającymi na wygląd powłoki są dwa czynniki. Pierwszy najważniejszy to gęstość prądu katodowego (ponieważ mała gęstość prądu powoduje wyładowanie jonów, szybkość powstawania zarodków jest mniejsza niż szybkość wzrostu powłoki. W tych warunkach otrzymuje się powłoki grubokrystaliczne. W miarę wzrostu gęstości prądu zwiększa się szybkość powstawania zarodków i powłoka staje się drobnoziarnista. Przy zwiększaniu gęstości prądu może dojść do wydzielania wodoru, co wtedy poprowadzi do powstawania powłok gąbczastych i porowatych. Teraz więc gdy wodór bierze udział to następuje zwiększenie jego stężenia przy katodzie z podwyższeniem gęstości prądu i może występować wzrost wydajności osadzonego metalu. Omówmy w skrócie drugi ważny czynnik skład kąpieli czyli tzw. stężenie elektrolitu. Zwiększenie stężenia lub mieszanie elektrolitu pozwala na zwiększenie prądu bez obawy tworzenia struktury grubokrystalicznej lub wydzielania wodoru. W procesie jakim jest galwanizacja, powłoki galwaniczne maja określona role dlatego nazwy i terminologia podlegają całkowitym obeznaniu.